Spor Toto Süper Lig’in 42. haftasında Galatasaray, sahasında Yeni Malatyaspor’u 3-1 mağlup etti ancak bu skor şampiyonluk için yetmedi.
Diyagonal.net yazarı Ahmet Furkan Ünal, mücadeleyi değerlendirdi.
Koskoca bir sezonu Sergen Yalçın’ın takımının şampiyonluğu ile tamamlıyoruz. Son iki haftada kaybetse de ligin genelini rakiplerine karşı daha makul oynayan Siyah Beyazlı takım 2020-2021 sezonunu şampiyon tamamlayarak toplam 16. Şampiyonluğunu ilan ediyor! Kulaklarımızı ve gözlerimizi nereye çevireceğimizi şaşırdığımız, müthiş şampiyonluk yarışını da böylelikle uğurluyoruz. Lige çok iyi başlayan sonrasında oyunun istikrarını sağlayamayan ama son haftaları müthiş geçerek Fatih Terim önderliğinde son haftaya şampiyonluk ümidiyle giren ve şampiyonluğu 1 gol averajı ile kaçıran Galatasaray’ı ve tecrübeli hocayı kutluyorum. Lige Erol Bulut ile istediği gibi başlayamayan ama yine de fena gitmeyen Sarı Lacivertli kulüp ligin ortasını geçerken alınan sonuçlara daha fazla dayanamayarak Emre Belözoğlu’nu getirmişti, sonrasında yükselişe geçen fakat Lider Beşiktaş’ın yenildiği haftayı yenilerek şampiyonluk şansını azaltan ve lig sonunda 3. Olan Fenerbahçe’yi de tebrik ederim. Umalım Türk futbolundan rekabet ve adalet hiç eksik olmasın!
ERTAÇ GALATASARAYI ŞAMPİYONLUKTAN ETTİ!
Maça yüksek istek ve arzuyla başlayan Sarı Kırmızılılar her yeri ısırarak başladı. Topa hükmetse de ceza sahası içinde ve önünde yeteri kadar etkili olamadı. Girdiği net pozisyonları da harcayan Galatasaray maçı bir türlü koparamadı. Rakibinin 5li savunmasını aşmakta zorlanan Galatasaray bu oyundan vazgeçerek B planına geçti ce kenarlardan orta ile gol aradı. Ben bu plandan çabuk vazgeçildiğini düşünüyorum çünkü istediği kadar etkili olamasa da aslında gl atacak pozisyonları bu oyun ile bulmuştu. Ve sonrasında geçilen plan ise Halil ile değil Mostofa ile oynanacak oyundu fakat Malatya’nın oyunu Terimi buna itti. Malatya o sıralarda ‘’Galatasaray’a yatacak’’ Adem Büyük’ün ayağından golü bularak, rakibini daha da strese soktu. Net pozisyonları gol yapamayan ya da diğer bir deyişle kariyer maçlarından birini oynayan Ertaç’ı geçemeyen Cimbom içeri moralsiz girdi. İkinci yarıya adeta sağ kanata hapsolmuş Babel’e özgürlüğünü vererek sol tarafa atan Terim, yine iyi bir hamle oyuncusu olan Kerem’i de oyuna sürdü. Sonrasında tüm taraftarların neden başından beri böyle oynamıyoruz dediği oyun ortaya çıktı. Neden öyle başlanılmadı ve Arda tercihi kullanıldı? Çünkü takıma sahada o ruhu her saniye hissettirecek ve varını yoğunu arma için ortaya koyacak ve takıma ağabeylikten fazlasını yapacak saha içinde bir Fatih Terim gerekiyordu. Bunu da tecrübesi ve Galatasaraylılığı ile Arda’dan iyi yapacak kimse yoktu. Fakat Malatya’nın oynadığı kapalı oyun Arda’nın farkını ortaya koyacağı bir oyun değildi, Arda yerine Babel gibi, Kerem gibi, Onyekuru gibi daha kreatif işler yapacak çilingir oyuncular lazımdı nitekim ikinci yarı o bölgeye geçen Babel bunu yaptı. İkinci yarı yine topa sahip olan ve pozisyon üstüne pozisyon bulan Galatasaray bu sefer yine Ertaç duvarı ile karşılaştı. Ertaç, 2 gol daha atması halinde şampiyonluğu ilan edecek Galatasaray’a karşı yaptığı 5 net kurtarışla Sarı Kırmızılıları şampiyonluktan etti. Her şey bitti denilen anda dirilen ve buraya kadar gelen başta Fatih Terim ve oyuncular çok büyük alkışı hak ediyor. Daha ilk haftalarda eleştirdiğim ve aralarının iyi olmadığını, daha çok sıkıntılar olacağını söylediğim Mustafa Cengiz ve yönetimi de kulübe ve hocasına sahip çıkmayarak çıkardığı iç savaş ile takımına şampiyonluk kaybettiren yönetim olarak tarihe geçiyor! Galatasaray tarihi, şampiyonluk şansı bitti denen ve bir grup taraftar tarafından istifası istenmesine rağmen takımı buralara kadar getiren asla vazgeçmeyerek şampiyonluğu 1 averaj ile kaybeden Fatih Terim’i yazacak! Aynı Galatasaray tarihi kendi çıkarları doğrultusunda hareket eden, güncel oyuncusunu kötüleyen, camianın menfaatini düşünmeyerek hareket eden ve takımının şampiyonluğuna mal olan Mustafa Cengiz’i de yazacak!
diyagonal.net
