Karşıyaka, Bolu ve şimdi Bahçelievler… Kariyerinde yeni ufuklar açmaktan çekinmeyen voleybolcu Ece Kozdere, voleybolu ve başarmak istedikleriyle Diyagonal Dergi’de sizlerle.
Yaren Alaca: Öncelikle merhaba Ece, kariyerinde başarılar dileriz! Spora olan ilgin nasıl başladı, neden voleybol diyerek sorularıma başlamak istiyorum.
Ece Kozdere: Merhabalar, öncelikle güzel dilekleriniz için çok teşekkürler. Serüvenimin başlamasında katkısı bulunan başta ailem, daha sonra da jimnastik hocam bulunuyor. İlkokulun başında jimnastik ile tanıştım, o zamanlarda da hep yaşıtlarımdan uzun olduğum için jimnastik öğretmenim benim için başka sporların daha uygun olabileceğini önermiş. Bu sayede annem ve babamın yönlendirmesiyle 9 yaşımda Karşıyaka Spor Kulübü’nde voleybola başladım.
Yaren Alaca: Antrenman rutinin hakkında biraz bilgi verebilir misin?
Ece Kozdere: Antrenman tempomuz oldukça yüksek. Şu an haftada tek maç oynadığımız için maçtan sonraki gün dinlenme şansımız oluyor fakat iki hafta sonra oynanacak olan playoff’lara hazırlandığımızdan dolayı haftada dört gün çift antrenmanımız oluyor. Sabah antrenmanlarımız bir buçuk saat, akşam antrenmanlarımız da ortalama iki, iki buçuk saat sürüyor. Tabii ki toplantıları ve bireysel antrenmanları da unutmamak lazım, antrenmandan önce yaptığımız toplantılar ve tedavilerimizi de işin içine katarsak salonda ortalama beş, altı saat bulunduğumuz bile oluyor.
Yaren Alaca: Maç günlerinde kendini nasıl motive ediyorsun? Bir stres yaşıyor musun, eğer yaşıyorsan bu stresle nasıl başa çıkıyorsun?
Ece Kozdere: Maç günleri haftanın favori günü oluyor benim için. Açıkçası emeğimizin karşılığını almak beni motive ediyor, kazandıktan sonra yorgunluğumu bile çok az hissediyorum. O yüzden bir önceki maç galibiyeti beni önümüzdeki maça da motive ediyor diyebilirim. Tabii ki kötü geçen, kendimizi gösteremediğimiz günler veya dönemler oluyor. Buradaki en önemli konunun mentali sağlam tutmak olduğunu düşünüyorum ve zihnimi sürekli ileriye odaklı tutmaya çalışıyorum. Tabii ki çok stresli olduğum zamanlar oluyor ama o anlarda genelde nefes egzersizleriyle anı kurtarmaya çalışıyorum.
Yaren Alaca: Maçlardan önce bir totemin var mı?
Ece Kozdere: Eskiden çok fazla vardı ama şuan totemlerimin sayısı oldukça azaldı. Voleybol yaşım ilerledikçe sanırım yavaş yavaş yok oldular. Totem sayılmaz belki ama kendimi motive etme şekillerimden biri olarak; her maç günü yaptığım maç makyajımı ve maç saçımı yapmayı totemim olarak söyleyebilirim. (Gülüyor)
Yaren Alaca: Spor hayatın dışında hobilerin nel
rdir?
Ece Kozdere: Spor hayatım dışında arkadaşlarımla vakit geçirmek benim favorim. Bu sezon çok iyi dostluklar edindim, bu yüzden genelde boş vakitlerimizi hep birlikte geçiriyoruz. Onun dışında kitap okumayı, dizi izlemeyi de çok severim. Karşıyaka kültürü ile büyüdüğümden dolayı zaman buldukça basketbol maçlarını da takip etmeyi seviyorum..
Yaren Alaca: Kendin için bir öz eleştiri yapabilir misin? Sence en güçlü yanın ve “geliştirmem gerekiyor” dediğin yönlerin nelerdir?
Ece Kozdere: En güçlü yönümün kesinlikle dışarıdan gelen olumsuzluklara karşı kendimi kapatabiliyor oluşum olduğunu düşünüyorum. Diğer taraftan bazı dönemlerde mental olarak ayakta durmakta çok zorlanıyorum. Bu dönemlerde birinin beni arkamdan destekleyip, beni zorlaması gerektiğini hissediyorum. Yani ne kadar hoşlanmasam da birinin beni push’laması gerektiğini hissettiğim zamanlar oluyor. Bunu kendi içimde yenmem gerekiyor ve bunu geliştirmeye çalışıyorum.
Yaren Alaca: Kariyerine sence kaç yaşına kadar devam edebilirsin? Kendine belirlediğin bir yaş var mı?
Ece Kozdere: Kendime belirlediğim bir yaş yok açıkçası. Voleybolu severek oynuyorum, vücudum izin verdikçe de oynamak isterim tabii ki.
Yaren Alaca: Sosyal medya gönderilerine baktığımızda seyahat etmeyi sevdiğini görüyoruz. Seyahat etmekten en çok keyif aldığın şehir/ülke neresi?
Ece Kozdere: Ben biraz konfor alanı insanıyım. Seyahat etmeyi çok seviyorum tabii ki fakat yaz tatilimin büyük çoğunluğunu Çeşme’de geçiriyorum arkadaşlarımla birlikte. Onun dışında şu zamana kadar en keyif aldığım, favori seyahatim Belgrad’a oldu.
Yaren Alaca: Voleybola hiç başlamamış olsaydın sence şu an ne ile uğraşıyor olurdun?
SUBAY OLMAK İSTERDİM
Ece Kozdere: Muhtemelen subay olmak isterdim, ailemde çok fazla asker var. Küçükken voleybolcu olmak dışında başka bir şeyi düşünemediğim için emin olamıyorum.
Diyagonal Dergi 42.Sayı Röportajından alınmıştır.
