Beşiktaş, ikincilik hedefiyle çıktığı ve 2-0 öne geçtiği karşılaşmada Konyaspor ile 3-3 berabere kalarak ligi üçüncü bitirdi. Sanıyorum, karşılaşmaya dair yapılabilecek en kısa özet, “Bu lig rehaveti kaldırmaz” cümlesidir. Siyah-beyazlılar, çok da zorlanmadan iki farklı üstünlüğü yakaladıktan sonra, 45 ile 51 arasında üç gol birden yediler. “İyi kaleciler kötü goller yer” derler. Sanıyorum Mert Günok da bu gece kötü gol yeme haklarını kullandı. Hepsini bir maça toplamasa Beşiktaş açısından iyi olurdu ama futbolun içinde bunlar var. Geriye düştükten sonra siyah-beyazlılar, üstlerindeki ölü toprağını bir nebze silkelediler ancak bu çaba sadece beraberliği kurtarmaya yetti. Konyaspor’un 65’ten sonra 10 kişi kalması Beşiktaş’ın işine mi geldi yoksa son haftalardaki flaş sonuçların ve ligin bitiminin getirdiği rehaveti mi perçinledi orası tartışılır. Tartışılmayacak tek şey maç sonu siyah-beyazlı futbolcuların yüzünden okunan nedamet (pişmanlık) duygusuydu. Sanıyorum 90 dakikayı yeniden oynama şansları olsa başta Mert olmak üzere üç golün geldiği o kısa bölümde bu kadar gevşek davranmazlardı.
Son haftalarda başarıyı getiren dizilişi Şenol Güneş bu maçta da değiştirmedi. Defans hattında bu kez Welinton – Colley tandemi kurulmuş, sol beke de Umut Meraş yerleşmişti. Açıkçası savunma hattı bu maçta Mert ile birlikte sınıfta kaldı. Yine son haftaların formda oyuncuları Aboubakar – Cenk Tosun ikilisi de bekleneni vermekten uzaktı. Lafı dolandırmadan söylemek gerekirse, birbiri ardına gelen parlak sonuçlarda başrol olan oyunculardan bugün sahnede sadece Gedson Fernandes kalmıştı. Eh, bu kadar aksaklık bir arada yaşanıp üstüne rehavet rüzgarları esince Konyaspor gibi kalburüstü bir rakibe karşı kazanmanız zor. Beşiktaş, 41.dakika itibariyle ligi kafasında ikinci olarak bitirdi. Oysa hakem bitiş düdüğünü çaldığında skor tabelasında 3-3, puan cetvelinde “Beşiktaş üçüncü” yazıyordu. Hakem demişken, Ümit Öztürk ve ekibinin maç içindeki iki büyük hatasından bahsetmemek olmaz. Birincisi ilk yarıda Gedson Fernandes’e yapılan penaltı. Bu pozisyonda VAR merkezi de dahil olmak üzere tüm hakemler üç maymunu oynadılar. Adil’in diziyle Gedson’a yaptığı müdahale nasıl olduysa görülemedi. Sanıyorum federasyonun başındaki zat nasıl olayları görmek istediği renklerle bezeli ve görmek istediği şekillerde görüyorsa, hakemleri de kendisinden feyz alıyor. Yine 65.dakikada Konyasporlu Oğulcan’a çıkan ikinci sarı kart bana göre hatalı bir karar. Ortada müdahale olmadığı gibi sarı kartı gerektirecek bir durum da yok. Sanıyorum bu pozisyonda Ümit Öztürk’ün ilham perileri kırmızıyı fısıldadı. VAR’ın müdahale etme şansı yoktu.
Konyaspor’un 10 kişi kalmasıyla birlikte Şenol Güneş’in risk alması kolaylaştı. Cenk ile Aboubakar’ı çift santrfor yapıp, onlara servis için Maxim’i sahaya sürdü. Beşiktaş, Tayfur ile 3-3’ü yakaladıktan sonra da öne geçebileceği pozisyonlar buldu ancak geçtiğimiz haftaların ezen takımı bu bölümde sahada yoktu. Elinizde dünyanın en kaliteli enstrümanı da olsa akordu bozulduktan sonra oradan güzel bir tını çıkmaz. Beşiktaş, yarın Konyaspor’la Vodafone Park’ta yeniden oynasın muhtemelen sıkıntıya girmeden kazanacaktır. Çünkü bu sabahki ruh halleriyle değil yarın sabahki ruh halleriyle oynayacaklar. Lig ikinciliği ile üçüncülüğü arasında sezonu erken ya da geç açmak konusunda bir fark yok ama gerek para ödülü gerekse de Avrupa’da eşleşeceğiniz rakiplerin kalitesi bakımından önemli değişiklik var. Siyah-beyazlıların kaymağını yedikleri Avrupa sezonu hesaplamadan düştü. Son katılımlarda durum fecaat. Bu sonuçla torbadan çıkacak rakipler de sertleşti. Yani ortada “Ha ikinci, ha üçüncü… Ne fark eder?” denebilecek bir durum yok. Ülke ekonomisi, dövizin durumu… Bunlar da transfere etki edecek makro etkenler arasında. Stadyum isim hakkı döviz üzerinden önemli bir bedelle satılabilirse, Beşiktaş Avrupa’da başarılı olmak için iyi bir takım kurabilir. Bunların hepsi önümüzdeki günlerde netlik kazanacak ihtimaller. Dileyelim ki, bu noktadan sonra işler yolunda gitsin. Aksi halde, bu maçın sonundaki nedamet havası Avrupa’da önümüzdeki sezona da yansır.
