Son yazımın üzerinden bir ay geçti ve sırasıyla Lugano, İstanbulspor, Galatasaray, Bodo, Gaziantepspor ile oynadı Beşiktaş. Sonuçların ötesinde mevcut yönetimin boyundurluğunda takımın yaşadığı dördüncü tükenmişlik sendromu boy gösterdi. Teknik heyetlerden ziyade yönetim vurgusu yapmamın sebebi malumunuz… Zaman zaman söylemde doğru ama devamlı eylemde yanlış, iletişimsiz ve liyakatsız, dolayısı ile denetimsiz kalmış koskoca bir camia.. Umursanmayan, sağlıksız çalışma ortamında, kadro mühendisliğinde doğaçlanan sürecin sonunda Şenol Güneş’in istifası sonrası seçim süreci hızlandı ve futbol adına çok şey konuşulmayan bir sürece girdi Beşiktaş. Lige bildiğiniz boy havlusu attı ve tüm çıplaklığıyla gerçekler ortaya çıktı. Koltuğu taraftarlarca sallanan yönetim bu sallantıyı masaja yorsa da söylemleri ve eylemsizlikleri görüneni kapatmaya yetmedi. Şimdilerde yöneticilerin verdiği reaksiyonlara bakılırsa herkes bu ana hazırmış. Pozisyonlar alınmış, söylemler yeni prensliğin temelini atmak üzerine…
Ve fakat daha önce çokça vurguladığım Beşiktaş’ın ihtiyaçları Prenslikleri bir tedavi yöntemi olarak kabul ederseniz; kabusunuz olurum diye bas bas bağırıyor. Sportif departmanların ve doğru yöntemlerin göze rimel olarak kullanıldığı ve acemiliklerin makyajlandığı bir anlayışı kaldırmıyor artık koca kulüp. Buradan sevdiğim iki isme bir selam çakmak şart tabi;
“Profesyonel bir kulüp olan Beşiktaş, amatörler tarafından yönetiliyor.” José María Gutiérrez Hernández
(9 Kasım 2011)
“Türkiye’de temel problem şu; bilgili olanların yetkisi yok, yetkisi olanların da bilgisi yok.” Slaven Bilic
(30 Mayıs 2015)
Söylemlerin tarihi moral bozsa da şu da çok basit bir gerçek; İlkeli ve prensipli olan tüm havayı değiştirir ve eğer eylemde ihtiyaçlara doğru karşılık verirse… Örneğin kulüp hafızasının tozlu kitabını raftan indirir, üzerine eklemek için çabalarsa, futbolun paydaşlarıyla doğru bir ilişki ve iletişim kurulursa, kısacası ne yaptığını bilir bir yönetim anlayışı sergilenirse taraftarda eylemi karşılık bulur. Kaygılar taraftarın reaksiyonundan çok samimi bir şekilde Beşiktaş’ın ihtiyaçlarına karşılık vermek üzerine olmalı. Kendine rakip gördüğü ve yarıştığı Avrupa kulüplerinin doğrularından hizalanarak, tesisleşme ve liyakatlı insan kaynağına yatırım yaparak büyüme stratejisi güdülmeli. Mali, yönetsel ve sportif manada ihtiyaç tespiti net bir şekilde yapılarak kadrolar kurulmalı.
Dilek ve şart kipine daha fazla boğmadan şunu söylemek boynumuzun borcudur; Kerameti isimlerde yani Prensliklerde aramaktansa ilke ve prensiplerle uygulanan yöntemde arama mottosuyla oy kullanmalı Beşiktaş Kongresi. Taraftarlar bunu arzu ederek hareket etmeli. Çok önemli bir seçim kapıda oylamamız gereken ise şu; Prenslikler mi? İlke ve prensipler mi? Buna cevabı hep beraber vereceğiz ve sonuçlarına katlanacağız.
Sevgi ve Saygılarımla.
