Galatasaray, deplasmanda Ümraniye’yi tek golle geçip 3 puana uzansa da sahada sıkıntılı bir oyun vardı, Gomis kendi becerisiyle o golü atmasa kamuoyunda daha yüksek sesle dillendirilirdi bazı eleştiriler. Bir nevi hayat öpücüğü oldu hem Galatasaray’a hem Okan hocaya Gomis’in golü.
Benim en dikkatimi çeken sorun takımın dizilimi ve sahaya yayılımı. Siz Torreira ve Oliveira diye iki adam transfer ettiyseniz kadroyu bu adamlara göre dizayn etme durumundasınız. Özellikle Arsenal döneminde hayranı olduğum Lucas Torreira en iyi dönemlerini prese dayalı 4-3-3 sisteminde geçirdi. Normalde diziliş şekillerine pek anlam yüklememek lazımdır evet ama 4-2-3-1 ve 4-3-3, anlayış olarak çok belirgin farklar içerdiğinden buraları biraz irdelemek gerek.
4-2-3-1 yerleşik, statik bir sistemdir. Son dönemlerde ligde oyunu forse eden takımlarda gördüğümüz sistem budur. 15-16-17-18 BJK’si olsun, 17-18-19 Galatasaray’ı olsun. Bu sistemde oyuncular yerlerini korur, herkes genelde sadece kendi bölgesindeki topa ve oyuncuya müdahil olur, çok sert de bir pres görülmez. Yerleşimi koruyup rakibi sahaya hapsederek kapalı anadolu takımlarının kilidini açmak suretiyle sonuca gitmeye çalışırlar. Tipik, alışılageldiğimiz bir anlayış.
Ve 4-2-3-1 ; rolü belli, oyun tarzı net olan oyuncularla oynanmaya müsaittir. 6-8-10 oynayacak oyuncuların stili nettir.
Burdan şuraya geleceğim, ki Galatasaray’daki en büyük sorun belki de budur: Lucas Torreira ve Oliveira; rakibe basan, onları yiyen tarzda oynayan adamlar. Yerleşik, rakibi sahaya yığan tip ekiplerin bir parçası olmadılar geçmişte. Hele Lucas Torreira. En son oynadığı takım olan Fiorentina da, sükse yaptığı Arsenal de 4-3-3 ile dizilip baskıyla yoran, statik olmayan benzer formasyonlu takımlardı. 4-3-3 box to box orta saha oyuncularına daha net uyar. Zaten Torreira’ya en uygun sistem de bu. Oliveira da bu dizilişin sağ ya da sol tarafında çok daha olumlu etki yapabilecek bir oyuncu.
Nihayetinde Torreira ‘ya baktığımızda nokta 6 da diyemiyoruz 8 numara da. Keza Oliveira da komple ve orta sahanın her yerinde oynayabilecek box to box bir oyuncuyken siz statik 4-2-3-1’in 2’sinde bu adamları kullanırsanız gerçekleşebilecek muhtemel handikaplar şunlar:
-Böyle statik dizilişlerde savunmada alacağınız pozisyonda 1 metrenin dahi çok büyük önemi varken bu tarza alışkın olmayan Lucas ve Sergio’nun olası yanlış pozisyon almasıyla geçirgenliği artar ve rakibiniz iyi parselizasyon yapamamış olan Galatasaray’a karşı çok pozisyon bulur. (Nitekim Ümraniye maçında da yakından şahit olduk buna, Ümraniye’nin ileride tek bir kaliteli ayağı olsa ilk devreden 2’yi bulurdu muhtemelen)
–Orta sahada dönen toplar sizde kalmaz, bu da parselizasyon ile ilgili aslında. Büyük takımlarda atak devamlılığını sağlamak da çok önemlidir rakibi bunaltmak adına. (Buna da haftalardır şahit oluyoruz)
-Oliveira ve Torreira hücum olarak kısır oyuncular olmamalarına rağmen rakip kaleye çok uzak kalıyorlar. Onların atak meziyetlerinden de büyük oranda mahrum kalınıyor.
-Özellikle Oliveira oyun içinde çok siniyor, rolünü bilmezmiş gibi sahada dolanıyor, kendini hiç gösteremiyor.
Velhasıl bu anlayışla takımınızın en kaliteli oyunculardan ikisinden alacağınız verim öyle böyle düşmüyor, minimize oluyor direkt. Hiç “Ama Torreira dün Ümraniye maçında özellikle ikinci devre çok iyi oynadı, bizi ipten aldı.” demeyin Galatasaraylı dostlarım. Bu iki adamda bundan çok daha fazlası var, sizin daha görnediğiniz çok meziyetleri var bu oyuncuların. Sadece doğru kurguda ortaya çıkarılmayı bekliyor bu beceriler.
Saha içinde sıkıntılı birçok parametre var Galatasaray’da. Bunlardan biri Seferovic’in kendini gösterememesi. Dünkü kaleciyle karşı karşıya kaldığı pozisyonda pası denemesi mental problemlere delalet ediyor. Özgüvensizlik bilhassa. Buna ilk 2 maçta gol atamaması, kenar ikili Yunus ve Kerem’in onu besleyememesi sonucu pozisyon bulamaması etki etmiş olabilir zira özellikle golcülerde takıma alışmak ve özgüven kazanmak için geldiği gibi gol atmak çok çok önemlidir. Dün de ilk yarı bir pozisyonda “Bari top gelmişken vurayım.” diye uzaktan savurduğu bir şut hatırlıyorum. Bunlar iyi doneler değil. Hele mevkidaşı Gomis’in iki maçta Seferovic’in yapamadığını yapıp takımı ipten almasından sonra kendini daha aşağıya çekmez ve bir an önce kafayı toparlar umarım.
Bek ikilisi hiç tatminkâr değil. Dubois döndüğü zaman sağ tarafı kapatır ama sola da transfer lazım gibi. Sacha Boey’in dün ikinci devre başında gösterdiği performans iyiydi ama yanıltıcı olmasın. İleriye çıkıp şut attığı sekanstan sonra 1 buçuk 2 dakika civarı geriye dönemedi Boey ve Ümraniye o zaman diliminde çok tehlikeli bir atak yarattı. Nelsson, Boey’dan boşalan bölgeyi kapatırken arka bölgede yakalanan boşluk çok tehlikeliydi ama Ümraniye değerlendiremedi. İyi oynadığı zaman dahi handikap yaratabilen bir oyuncu yani Boey.
Öte yandan Yunus ve Kerem’in aynı anda kenarlarda oynaması durumunda Galatasaray’ın hücumda ekstra kısırlık çekeceğini düşünüyorum. Yunus da Kerem de ne çok iyi servisçi, ne de çok gole yakın isimler. Üstelik sebebini anlayamadığım şekilde sık geri dönüyorlar top kapmak için ve çok yoruluyorlar. Seferovic’in etkinliğinin düşmesindeki bir sebep de bu. Üstüne Kerem’in aldığı çoğu topu rakibine teslim ettiğini ve bayağı formsuz olduğunu düşünürsek kafamdaki 4-3-3’ün soluna Mertens’i yerleştiriyorum ben Kerem’i yedekleyip. Yunus sezona iyi başladı ve bana göre genel hücum repertuarı Kerem’den fazla. Kalitesini daha net gösterecektir takım oturduğunda.
Abdülkerim hataya çok eğilimli, Akbaba iyi değil.
Galatasaray şu haliyle iyi görüntü vermiyor, fakat doğru dokunuşlarla tavanı çok yüksek bir takım. Yine kötü oynadığı maçlarda sonuca gidip 3 puanı almak da gerçekten önemlidir. Ama ne olursa olsun kadroda hem isim hem kurguda değişiklilere gidilmesi bence acil ve elzem. Haftayaki Trabzonspor maçı bu defoları çok daha net bize gösterebilir
